समवेदनामा मानव अधिकार

जन्म जन्मान्तर पश्चात
A,B र क,ख को डीका तान्ने बेला देखि
आज यहाँ सम्मको याद दर्दनाक छ।
गला अबरुद्ध नहोस
मेरो कामना आफैसँग
अधरका माम्सपेसिहरु जबर्जस्ती तन्किरहेछ्न
एउटा जिवन्त संवेदना
निष्कपट मनका छालहरुमा
सम्झनाका कुहिरोभित्र
हराएका अतितका संवेगसँग।
मानव बन्नु अगावै खोजिने
कठाेर मनले सम्झौता गरीन्छ
मानव अधिकारसँग
कहिले बलात्कृत बनेर
त कहिले विदुवा बनेर
हराएको इतिहासको चाङहरूमा
त्रिसुलिको छालले हुत्याएको
सुकिलो बगरजस्तै
अनर्थ भावका असङ्ख्य तस्बिहरु
नाकाबन्दिमा सिलिन्डर र पेट्रोलका लामहरु बनी
रक्सोल हुँदै त्रिसुलीको
वालुवामा कोरिन आतुर छ्न।
बिहानिको मिरमिरे थेग्न नपाउदै
मानव बन्नै बिर्सिएर
मानव अधिकारकै राकाहरु सल्काइन्छ
र पनि जागराम छ्न काला रातहरु
अनि अस्मिता जोगाउन धौ धौ परेका
अबोध असाहाय छोरी,
टिलपिल गरेका आँसु रोक्न बाध्य
निर्दोष,चुपचाप बस्नुपरेका छोराहरु
करौती बोकेर निडर उभिन खोज्दैछ्न
अनि आक्रान्त मनका सोचहरु
कहिले दाजु भाइको सपना
रातो बाकसमा बन्धित भएर आउदा
मानव अधिकार जलेको मात्रै हुदैन
एउटा आमाको काख रित्तिएको हुन्छ
सबैको आशा अनि खुशी
आँशु र डिप्रेशनमा परिणत हुँदा
हरेकको पाइताला कापिरहन्छ।
त्यसैले अब मानव अधिकार आँसु चुहाउनुको
अन्तर्भावहरुमा सोधिने छैनन।
अट्टाहासका रौनकहरु रन्किनेछ्न
कतै काला रातहरुमा
समवेदनामा सजिनेछ्न मनहरु
दुखान्त इतिहासँग नभेट्नेगरी
अब सधै सधै सम्झौता गरिनेछन्
थकित र हरूवा संवेगसँग
अनि म र हाम्रो अधिकार सँग
मानव अधिकारसँग।